8. و چرا نگوییم: «بیایید بدی کنیم تا نیکویی حاصل آید»، چنانکه بعضی بر ما افترا زده، ادعا می‌کنند که چنین می‌گوییم؟ محکومیت اینان بس منصفانه است.
9. پس چه باید گفت؟ آیا وضع ما بهتر از دیگران است؟ به هیچ روی! زیرا پیشتر ادعا وارد آوردیم که یهود و یونانی هر دو زیر سلطۀ گناهند.
10. چنانکه نوشته شده است:«پارسایی نیست، حتی یکی.
11. هیچ‌کس فهیم نیست،هیچ‌کس جویای خدا نیست.
12. همه گمراه گشته‌اند،و با هم باطل گردیده‌اند.نیکوکاری نیست،حتی یکی.»
13. «گلویشان گوری است گشادهو زبانشان به فریب سخن می‌گوید.»«زهر افعی زیر لبهایشان است؛»
14. «دهانشان آکنده از نفرین و تلخی است.»
15. «پا‌هایشان برای ریختن خون شتابان است؛
16. هر کجا می‌روند، ویرانی و تیره‌بختی بر جای می‌گذارند،
17. و طریق صلح و سلامت را نمی‌شناسند.»
18. «ترس خدا در چشمانشان نیست.»
19. اکنون آگاهیم که آنچه شریعت می‌گوید خطاب به کسانی است که زیر شریعتند تا هر دهانی بسته شود و دنیا به تمامی در پیشگاه خدا محکوم شناخته شود.
20. زیرا هیچ بشری با به جا آوردن اعمال شریعت، در نظر خدا پارسا شمرده نمی‌شود، بلکه شریعتْ گناه را به ما می‌شناساند.
21. امّا اکنون جدا از شریعت، آن پارسایی که از خداست به ظهور رسیده است، چنانکه شریعت و پیامبران بر آن گواهی می‌دهند.