15. پس دستور دادند که از مجلس بیرون بروند و خود به مشورت نشستند.
16. با یکدیگر گفتند: «با این دو چه کنیم؟ زیرا همۀ ساکنان اورشلیم می‌دانند که معجزه‌ای آشکار به دست ایشان انجام شده است و نمی‌توانیم منکر آن شویم.
17. ولی تا بیش از این در میان قوم شیوع نیابد، باید به این مردان اخطار کنیم که دیگر با احدی بدین نام سخن نگویند.»
18. آنگاه ایشان را باز فرا خواندند و حکم کردند که هرگز به نام عیسی چیزی نگویند و تعلیمی ندهند.
19. امّا پطرس و یوحنا پاسخ دادند: «شما خود داوری کنید، کدام در نظر خدا درست است، اطاعت از شما یا اطاعت از خدا؟
20. زیرا ما نمی‌توانیم آنچه دیده و شنیده‌ایم، بازنگوییم.»
21. پس آن دو را پس از تهدیدهای بیشتر رها کردند زیرا راهی برای مجازاتشان نیافتند، چرا که همۀ مردم خدا را به‌خاطر آنچه رخ داده بود، حمد می‌گفتند.
22. زیرا مردی که معجزه‌آسا شفا یافته بود، بیش از چهل سال داشت.
23. پطرس و یوحنا پس از رهایی نزد یاران خود بازگشتند و آنچه را که سران کاهنان و مشایخ به آنها گفته بودند، بازگفتند.
24. چون این را شنیدند، یکصدا به درگاه خدا دعا کرده، گفتند: «ای خداوندِ حاکم بر همۀ امور، ای آفرینندۀ آسمان و زمین و دریا و آنچه در آنهاست،
25. تو خود به واسطۀ روح‌القدس از زبان پدر ما، خادمت داوود، فرمودی:«”از چه سبب قومها می‌شورندو ملتها به‌عبث تدبیر می‌کنند؟
26. پادشاهان زمین به صف می‌شوندو فرمانروایان گرد هم می‌آیند،بر ضد خداوندو بر ضد مسیح او.“