30. از طایفهٔ اشیر: میشال، عبدون،
31. حلقات و رحوب جمعاً چهار شهر با چراگاههای اطراف آنها.
32. از طایفهٔ نفتالی: قادش شهر پناهگاه در جلیل، حموت دور و قرتان جمعاً سه شهر با چراگاههای اطراف آنها.
33. سپس به خانواده‌های خاندان جرشونیان سیزده شهر با چراگاههای اطراف آنها داده شد.
34. به بقیّهٔ لاویان یعنی خاندان مراری چراگاههای اطراف آنها در طایفهٔ زبولون داده شد که عبارت بودند از: یقنعام، قرته،
35. دمنه و نحلال جمعاً چهار شهر با چراگاههای اطراف آنها.
36. از طایفهٔ رئوبین: باصر، یهصه،
37. قدیموت و میفعه جمعاً چهار شهر با چراگاههای اطراف آنها.
38. از طایفهٔ جاد: راموت شهر پناهگاه در جلعاد، محنایم،
39. حشبون و یعزیر جمعاً چهار شهر با چراگاههای اطراف آنها.
40. آن دوازده شهر را برای خاندان مراری، که بقیّهٔ طایفهٔ لاوی بودند، تعیین کردند.
43. قوم اسرائیل سر انجام همهٔ آن سرزمین را، همان‌طور که خداوند وعده داده بود که به ملکیّت ایشان می‌‌دهد، به دست آوردند و در آنجا زندگی را شروع کردند.
44. خداوند همان‌گونه که وعده فرموده بود، در هر گوشه آن سرزمین آرامش برقرار کرد. هیچ‌یک از دشمنان ایشان نمی‌توانست در مقابل آنها مقاومت کند، زیرا خداوند، بنی‌اسرائیل را بر تمام دشمنان پیروز می‌‌ساخت.
45. خداوند به تمام وعده‌هایی که به مردم اسرائیل داده بود، وفا کرد.