6. امّا آب از زیر زمین بالا می‌آمد و زمین را سیراب می‌كرد.
7. پس از آن خداوند مقداری خاک از زمین برداشت و از آن آدم را ساخت و در بینی او روح حیات دمید و او یک موجود زنده گردید.
8. خداوند باغی در عدن كه در طرف مشرق است درست كرد و آدم را كه ساخته بود در آنجا گذاشت.
9. خداوند همه نوع درختان زیبا و میوه‌دار در آن باغ رویانید و درخت حیات و همچنین درخت شناخت خوب و بد را در وسط باغ قرار داد.
10. رودخانه‌ای از عدن می‌گذشت و باغ را سیراب می‌كرد و از آنجا به چهار نهر تقسیم می‌شد.
11. نهر اول، فیشون است که سرزمین حویله را دور می‌زند.
12. در این سرزمین طلای خالص و عطر گران‌قیمت و سنگ عقیق وجود دارد.
13. نهر دوّم، جیحون است که سرزمین كوش را دور می‌زند.
14. نهر سوم دجله است که از شرق آشور می‌گذرد و نهر چهارم، فرات است.
15. سپس خداوند آدم را در باغ عدن گذاشت تا در آن زراعت كند و آن را نگهداری نماید.
16. خداوند به آدم فرمود: «اجازه داری از میوهٔ تمام درختان باغ بخوری.
17. امّا هرگز از میوهٔ درخت شناخت خوب و بد نخور زیرا اگر از آن بخوری در همان روز خواهی مرد.»