1. خداوند می‌فرماید:«هنگامی اسرائیل کودک بود، او را دوست داشتم.و پسر خود را از مصر فراخواندم.
2. امّا هرقدر او را به سوی خود خواندم،از من دورتر شد و برای بعل قربانی کردو برای بُتها بُخور خوشبو سوزانید.
3. این من بودم که به اسرائیل راه رفتن را آموختمو آنها را در آغوش خود پروراندم،ولی آنها ندانستند که من آنها را پرورش دادم.
4. با رشتهٔ محبّت و دوستی آنها را به سوی خود جذب کردم،یوغ سنگین را از دوش آنها برداشتمو به آنها خوراک دادم.