1. در روزهای آخر،کوهی که معبد بزرگ خداوند بر آن بنا شده،مشهورترین و بلندترین کوه دنیا می‌شودو ملّتهای مختلف به آنجا می‌آیند
2. و خواهند گفت:«بیایید به کوه صهیون و معبد بزرگ خدای اسرائیل برویم.او آنچه را که می‌خواهد ما انجام دهیم به ما خواهند آموخت.ما در راهی که او برگزیده است گام برمی‌داریم.زیرا خداوند در صهیون با قوم خود سخن می‌گویدو تعالیم او از اورشلیم می‌آید.»
3. خداوند در بین اقوام جهان داوری می‌کند.اختلافات قدرتهای بزرگ را در دور و نزدیک جهان حل می‌کند.مردم از شمشیرهای خود گاوآهنو از نیزه‌های خود ارّه می‌سازند.قومی به روی قوم دیگر شمشیر نمی‌کشدو برای جنگ و خونریزی آماده نمی‌شود.
4. هرکسی در تاکستانو در زیر سایهٔ درخت انجیر خود، بدون ترسدر صلح و امنیّت زندگی خواهد کرد.این وعده را خداوند متعال داده است.
5. اقوام جهان به عبادت خدایان خود می‌پردازند و از آنها پیروی می‌کنند، ولی ما برای همیشه خداوند، خدای خود را ستایش می‌کنیم و او را پیروی خواهیم کرد.
6. خداوند می‌فرماید: «در آن روز مردمان لنگ و غمدیده را که از دیارشان رانده شده بودند، جمع می‌کنم.