8. تو ما را مانند درخت مو از مصر بیرون آوردیو در سرزمین کنعان نشاندی و مردمی را که در آن سرزمین بودند، از آنجا بیرون راندی.
9. آنجا را پاک کردیو قوم تو در آنجا ریشه دوانیده، سراسر آن سرزمین را پُر ساختند.
10. کوهها را با سایهٔ خود پوشاندندو با شاخههای خویش درختان سدر را دربر گرفتند.
11. شاخههای خود را تا سواحل دریای مدیترانه از یک سوو تا رود فرات از سوی دیگر گستردند.
12. پس چرا دیوارهای آن را فرو ریختی،تا هر رهگذری میوه‌های آن را بچیند؟
13. گرازها آن را پایمال کنندو حیوانات وحشی آن را بخورند.
14. ای خدای لشکرها، به سوی ما بازگرد،از آسمان نگاه کن و ببین،و بر این درخت مو توجّه فرما.
15. بیا و این تاکی را که خودت نشاندی، حفظ کن،این تاکی که آن را تنومند نمودی.
16. دشمنان ما، آن را آتش زدند و ویران کردند،پس آنها را به غضب خود گرفتار کن و از بین ببر.
17. امّا از قومی که خودت برگزیده‌ای و قدرت بخشیده‌ایحمایت کن و محافظت فرما.
18. ما هرگز دوباره از تو روی بر نمی‌تابیم،ما را زنده نگه‌دار و ما تو را ستایش خواهیم كرد.
19. ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور.بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.