21. هنگامی‌که گرسنه بودم زهر به من تعارف کردند؛و وقتی تشنه بودم، سرکه به من دادند.
22. بگذار جشن آنها به ماتمو امنیّت آنان به تشویش مبدّل گردد.
23. چشمانشان را کورو کمرشان را سست گردان.
24. خشم خود را بر سر آنان بریزو ایشان را با آتش غضبت بسوزان.
25. خانه‌های ایشان ویران شودو کسی در چادر‌های آنان ساکن نگردد.
26. زیرا آنها به کسانی آزار می‌رسانند که تو تنبیه نموده‌ایو دربارهٔ آنهایی گفت‌وگو می‌کنند که تو مجازات نموده‌ای.
27. گناهانشان را در نظر بگیرو راه نجات را بر آنان ببند.
28. نامشان را از دفتر زندگی محو کنو آنان را جزء قوم خود مشمار.
29. امّا من در رنج و عذابم،ای خدا مرا نجات بده و سربلند گردان.
30. من با سرود، خدا را ستایش خواهم كرد؛و با شکرگزاری عظمت او را بیان خواهم کرد.
31. خداوند این را بیشتر ازقربانی گاو و گوساله می‌پسندد.
32. وقتی مظلومان این را ببینند، خوشحال خواهند شدو آنانی که خدا را پرستش می‌کنند، تشویق خواهند شد.
33. زیرا خداوند دعای نیازمندان را می‌شنودو یاران اسیر خود را از یاد نمی‌برد.
34. ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید.دریاها و همهٔ موجودات آن، او را ستایش كنید.
35. خدا اورشلیم را نجات خواهد دادو شهرهای یهودا را دوباره آباد خواهد کرد.قوم او آنها را تصرّف نموده در آنها سکونت خواهد کرد.
36. نسل بندگان او وارث آن خواهند شدو کسانی‌که او را دوست می‌دارند، در آن سکونت خواهند نمود.