1. ای خداوند، با دشمنان من دشمنی کنو با کسانیکه با من میجنگند، بجنگ.
2. زره به تن کن و سپرت را بردارو به کمک من بیا.
3. شمشیر و گُرزت را بگیرو به مقابلهٔ دشمنان برو.قول بده که مرا نجات خواهی داد.
4. آنانی که قصد کشتن من را دارند،شرمنده و رسوا ساز؛و کسانی را که بدخواه من میباشندبه عقب بران و خجل گردان.
5. مانند کاه در برابر باد پراکنده گردندو فرشتهٔ خداوند آنها را برانَد.
6. هنگامیکه فرشتهٔ خداوند آنان را تعقیب میکند،راهشان تاریک و لغزنده گردد.
7. بیدلیل برای من دام گستردهاندو بیسبب در راه من چاه کندهاند.
8. بلای ناگهانی بر سرشان فرود آیدو به دامی که برای من گستردهاندخودشان گرفتار و هلاک گردند.
9. آنگاه بهخاطر کارهای خداوند شادمان میگردم،زیرا او مرا نجات داده است،
10. از صمیم دل خواهم گفت:«خداوندا، هیچکس مانند تو نیست.ضعیفان را از دست زورمندانو بینوایان را از دست تاراجگران رهایی میبخشی.»
11. شاهدان بداندیش علیه من برخاستهو مرا به کاری که از آن خبر ندارم متّهم میسازند.