1. ای خداوند، با دشمنان من دشمنی کنو با کسانی‌که با من می‌جنگند، بجنگ.
2. زره به تن کن و سپرت را بردارو به کمک من بیا.
3. شمشیر و گُرزت را بگیرو به مقابلهٔ دشمنان برو.قول بده که مرا نجات خواهی داد.
4. آنانی که قصد کشتن من را دارند،شرمنده و رسوا ساز؛و کسانی را که بدخواه من می‌باشندبه عقب بران و خجل گردان.
5. مانند کاه در برابر باد پراکنده گردندو فرشتهٔ خداوند آنها را برانَد.
6. هنگامی‌که فرشتهٔ خداوند آنان را تعقیب می‌کند،راهشان تاریک و لغزنده گردد.
7. بی‌دلیل برای من دام گسترده‌اندو بی‌سبب در راه من چاه کنده‌اند.
8. بلای ناگهانی بر سرشان فرود آیدو به دامی که برای من گسترده‌اندخودشان گرفتار و هلاک گردند.
9. آنگاه به‌خاطر کارهای خداوند شادمان می‌گردم،زیرا او مرا نجات داده است،
10. از صمیم دل خواهم گفت:«خداوندا، هیچ‌کس مانند تو نیست.ضعیفان را از دست زورمندانو بینوایان را از دست تاراجگران رهایی می‌بخشی.»