کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 139:8-14 Today's Persian Version (TPV)

8. اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی.اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

9. اگر بر بالهای سحر بنشینمو از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

10. تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود.برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

11. اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاندو یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

12. حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بودو شب برای تو مانند روز روشن است،زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

13. تو تمام اجزای بدنم را ساختیو در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

14. من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای،تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است.من این را با تمام وجود می‌دانم.

خوانده شده فصل کامل مزامیر 139