کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 139:12-18 Today's Persian Version (TPV)

12. حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بودو شب برای تو مانند روز روشن است،زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

13. تو تمام اجزای بدنم را ساختیو در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

14. من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای،تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است.من این را با تمام وجود می‌دانم.

15. وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدندو در رحم مادر شکل می‌گرفتمو در نهان رشد می‌کردم،تو از وجود من آگاه بودی.

16. پیش از آن که به وجود بیایمو زندگی را آغاز کنم،روزهای عمرم رادر دفتر خود ثبت نمودی.

17. خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند،که من آنها را درک نمی‌کنم.

18. اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند.وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

خوانده شده فصل کامل مزامیر 139