28. آنگاه من غضب خود را بر سر شما میآورم و سزای گناهتان را هفت مرتبه شدیدتر از پیش میکنم.
29. از شدّت گرسنگی گوشت فرزندان خود را خواهید خورد.
30. پرستشگاههای بالای تپّههای شما را ویران میکنم، قربانگاههایی را که در آن بُخور میسوزانید، نابود خواهم کرد. اجساد شما را به روی بُتهای شما خواهم انداخت و از شما متنفّر خواهم شد.
31. شهرهای شما را به خرابه تبدیل مینمایم، پرستشگاههای شما را خراب میکنم و قربانیهای شما را نمیپذیرم.
32. سرزمین شما را بکلّی ویران میکنم تا دشمنان شما که در آنها جایگزین میشوند، تباهی آنها را ببینند و حیران شوند.
33. شما را در بین اقوام جهان پراکنده میسازم. جنگ را بر سر شما میآورم، شهرهای شما را ویران و از سکنه خالی میگردانم.
36. «من شما را در تبعید چنان دچار وحشت خواهم ساخت که از صدای برگی که در اثر وزش باد حرکت میکند، هراسان شوید و مانند کسیکه از ترس شمشیر میگریزد، پا به فرار بگذارید و بر زمین بیفتید
37. با وجودی که کسی شما را دنبال نمیکند در هنگام فرار بر روی یکدیگر خواهید افتاد و نیرویی برای مبارزه با دشمن نخواهید داشت.
38. در اسارت میمیرید و در دیار دشمنان خود به خاک میروید.
39. کسانیکه در سرزمین دشمن باقی بمانند، بهخاطر گناهان خود و اجدادشان از بین میروند.
40. «امّا اگر فرزندانتان به گناهان خود و اجدادشان -یعنی آن کسانیکه با من مقاومت کردند،
41. و علیه من سرکشی نمودند و باعث شدند که من روی خود را از آنها بازگردانم و آنها را به تبعید به سرزمین دشمنانشان بفرستم - اعتراف کنند، و فروتن شده و مجازات گناه و سرکشی خود را پرداخت کنند،
42. آن وقت پیمان خود را که با یعقوب و اسحاق و ابراهیم بسته بودم، بهیاد میآورم و سرزمین آنها را بهیاد میآورم.