35. امّا اگر بعد از آن که آن شخص پاک اعلام شد، لکه بزرگ شود،
36. کاهن دوباره او را معاینه کند. اگر دید که لکه بزرگ شده است، بدون آن که موهای زرد را در آن بیابد، او را ناپاک اعلام کند.
37. امّا اگر در وقت معاینه موی سیاه در آن به نظر خورد، معلوم است که آن شخص شفا یافته است و باید پاک اعلام شود.
38. اگر مرد یا زنی لکه‌های سفیدی بر پوست بدن خود داشته باشند،
39. کاهن باید آن شخص را معاینه کند. اگر لکه‌ها سفید و کم رنگ باشند، آنها فقط لکه‌های سطحی هستند که به روی پوست بدن پیدا شده‌اند و آن شخص پاک است.
42. امّا اگر در سر طاس او لکه‌های سفید مایل به سرخی دیده شوند، پس آن مرد مبتلا به مرض جذام است.
43. کاهن باید او را معاینه کند. اگر لکه سفید مایل به سرخی باشد،
44. او را ناپاک اعلام کند، زیرا آن لکه جذام است.
45. شخص جذامی باید لباس پاره بپوشد و بگذارد موهای سرش ژولیده بماند و قسمت پایین صورتش را بپوشاند و فریاد بزند: «من ناپاک هستم! من ناپاک هستم!»
46. آن شخص تا زمانی که به آن مرض مبتلا است، ناپاک شمرده می‌شود و باید خارج از اردوگاه و جدا از مردم دیگر زندگی کند.
47. اگر لباس یا یک پارچه پشمی یا کتانی
48. و یا هر چیز کتانی، پشمی یا چرمی کَپَک زده باشد
49. و لکهٔ سبز رنگ یا سرخ رنگ در آن دیده شود، باید آن را به کاهن نشان بدهند.