کتاب عهد عتیق

عهد جدید

غزل غزلها 4:2-15 Today's Persian Version (TPV)

2. دندانهای ردیف و صاف تو به سفیدی گوسفندانی هستندکه تازه پشمشان چیده و شسته شده باشد.همگی جفت‌جفت و مرتّب هستند.

3. لبهای تو همچون رشتهٔ قرمز و دهانت زیباست.گونه‌هایت از پشت روبندت مانند دو نیمه انار است.

4. گردنت همچون بُرج داوود صاف و گرد استو گلوبندت مانند سپر هزار سرباز استکه بُرج را محاصره کرده‌اند.

5. سینه‌هایت مانند غزالهای دوقلویی استکه میان سوسن‌ها می‌چرند.

6. پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و هوا روشن شود،من به کوه مُر و تپّهٔ کُندُر می‌روم.

7. ای عشق من، تو چه زیبایی!در جمال کامل هستی و عیبی نداری.

8. ای عروس من، با من از لبنان بیا.از فراز کوه لبنان و امانهو از قلّهٔ کوههای سنیر و حرمون،جایی که بیشه شیر و پلنگ است، پایین بیا.

9. ای محبوبهٔ من و ای عروس من،با یک نگاه دلم را ربودیو با حلقه گردنبندت مرا به دام انداختی.

10. ای عزیز من و ای عروس من،چه شیرین است عشق تو!محبّت تو گواراتر از شرابو بوی عطر تو بهتر از هر ادویه‌ای است.

11. ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکدو در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است.بوی لباست مانند عطر دلاویز درختان لبنان است.

12. ای محبوبهٔ من و ای عروس من،تو همچون باغ دربسته و همانند چشمه‌ای دست نیافتنی هستی.

13. تو مثل باغ پُر میوهٔ انار هستیکه میوه‌های لذیذ به بار می‌آورد.در تو سُنبل و ریحان،

14. زعفران و نیشکر، دارچین و بوته‌های خوشبو،مانند مُر و عود می‌رویند.

15. تو مانند چشمهٔ آب حیات هستیکه از کوههای لبنان جاری است و باغ را سیراب می‌سازد.

خوانده شده فصل کامل غزل غزلها 4