1. ای عشق من، تو چقدر زیبایی!چشمان تو از پشت روبند به زیبایی کبوتران است.گیسوان تو، همچون گلّهٔ بُزهایی که از کوه جلعاد پایین می‌آیند، موج می‌زند.
2. دندانهای ردیف و صاف تو به سفیدی گوسفندانی هستندکه تازه پشمشان چیده و شسته شده باشد.همگی جفت‌جفت و مرتّب هستند.
3. لبهای تو همچون رشتهٔ قرمز و دهانت زیباست.گونه‌هایت از پشت روبندت مانند دو نیمه انار است.
4. گردنت همچون بُرج داوود صاف و گرد استو گلوبندت مانند سپر هزار سرباز استکه بُرج را محاصره کرده‌اند.
5. سینه‌هایت مانند غزالهای دوقلویی استکه میان سوسن‌ها می‌چرند.
6. پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و هوا روشن شود،من به کوه مُر و تپّهٔ کُندُر می‌روم.
7. ای عشق من، تو چه زیبایی!در جمال کامل هستی و عیبی نداری.
8. ای عروس من، با من از لبنان بیا.از فراز کوه لبنان و امانهو از قلّهٔ کوههای سنیر و حرمون،جایی که بیشه شیر و پلنگ است، پایین بیا.
9. ای محبوبهٔ من و ای عروس من،با یک نگاه دلم را ربودیو با حلقه گردنبندت مرا به دام انداختی.
10. ای عزیز من و ای عروس من،چه شیرین است عشق تو!محبّت تو گواراتر از شرابو بوی عطر تو بهتر از هر ادویه‌ای است.