1. خداوند متعال در رؤیای دیگری سبدی پُر از میوهٔ رسیده را به من نشان داد
2. و از من پرسید: «عاموس چه میبینی؟»من جواب دادم: «یک سبد پُر از میوهٔ رسیده.»خداوند فرمود: «وقت آن رسیده است که قوم من، اسرائیل به جزای کارهای خود برسند و من از مجازات آنها منصرف نمیشوم.
3. در آن روز سرودهایی که مردم در معبد میخوانند به گریه و نوحه تبدیل میشوند. اجساد مردگان در همهجا به چشم میخورند و سکوت مطلق سایه میافکند.»
4. بشنوید ای کسانیکه فقرا را پایمال میکنید و بینوایان را از بین میبرید!
5. به فکر این هستید که هرچه زودتر روزهای مقدّس و روزهای سبت به پایان برسند تا به کسب و کار خود شروع کنید و غلّهٔ خود را به قیمتگران بفروشید. با ترازوی نادرست و با وزنههای سبک مشتریان را فریب میدهید.
6. گندم پس ماندهٔ خود را به فقرا در مقابل نقره میفروشید و مردم مسکین را بهخاطر طلب یک جفت کفش به غلامی میگیرید.
7. خداوند، که بنیاسرائیل او را احترام میکند قسم خورده میفرماید: «من هرگز کارهای آنها را فراموش نمیکنم.
8. پس این سرزمین به لرزه میآید و ساکنان آن ماتم میگیرند و تمام سرزمین اسرائیل مانند رود نیل در هنگام سیلاب، به خروش خواهد آمد بالا و پایین خواهد رفت.»
9. خداوند متعال میفرماید: «در آن روز به فرمان من آفتاب در وقت ظهر غروب میکند و زمین را در روز روشن تاریک میسازم.
10. جشنهایتان را به ماتم و سرود شما را به نوحه تبدیل میکنم. آنگاه مانند اینکه پسر یگانهٔ شما مرده باشد، سرهایتان را خواهید تراشید و لباس ماتم میپوشید و آن روز برای شما روزی بسیار تلخ و ناگوار خواهد بود.»
11. خداوند میفرماید: «روزی میرسد که قحطی را به این سرزمین میفرستم. این قحطی، قحطی نان و آب نخواهد بود بلکه قحطی از شنیدن کلام خداوند میباشد.
12. مردم به دنبال کلام خداوند از دریای مرده تا مدیترانه و اطراف آن از شمال تا مشرق میگردند، امّا موفّق به یافتن آن نمیشوند.
13. در آن روز حتّی دختران و مردان جوان و سالم هم از تشنگی ضعف خواهند نمود.
14. کسانیکه به نام بُتهای سامره و دان و بئرشبع قسم میخورند، خواهند افتاد و هرگز برنخواهند خاست.»