10. قوم پراکندهٔ من از آن‌سوی رودهای حبشه با هدایای خود برای عبادت من خواهند آمد.
11. در آن زمان شما ای قوم من، دیگر از سرکشی‌ها و کارهایی که علیه من کرده‌‌اید، شرمنده نمی‌شوید. تمام مردم متکبّر و خودخواه را از میان شما دور می‌کنم. بعد از آن دیگر در کوه مقدّس من غرور و تکبّر وجود نخواهد داشت.
12. در آنجا کسانی‌که فروتن و متواضع هستند و به من پناه می‌آورند، باقی خواهند ماند.
13. آنهایی که در اسرائیل باقی می‌مانند، دیگر به کارهای زشت دست نمی‌زنند، دروغ نمی‌گویند، فریب نمی‌دهند، بلکه در کامیابی و امنیّت زندگی می‌کنند و کسی نمی‌تواند آنها را بترساند.»
14. ای قوم اسرائیل، سرود بخوانید و شادی کنید!ای اورشلیم، از صمیم قلب آواز شادمانی را بلند کن!
15. خداوند از مجازات تو صرف نظر کردهو دشمنانت را شکست داده است.خداوند، پادشاه اسرائیل، همراه توستو دیگر از چیزی نخواهی ترسید.
16. در آن روز به صهیون می‌گویند:«نترس! دلیر و قوی باش!
17. خداوند خدایت با تو می‌باشد؛قدرت او تو را پیروز خواهد کرد.خداوند از تو خشنود است.و در عشق خود به تو زندگی تازه خواهد داد.او برای تو خواهد سرایید و از تو خرسند خواهد بود.»
18. همچون کسانی که در جشن هستند.خداوند می‌فرماید:«من بلایا را از شما دور می‌سازم،و شما را از پریشانی بیرون می‌آورم.
19. روز جزای کسانی‌که بر تو ظلم کرده‌اند فرا می‌رسد.مردمان لنگ را نجات می‌دهمو تبعیدشدگان را به وطنشان بازمی‌گردانم.ننگشان را به عزّت و افتخار تبدیل می‌کنمو آن وقت تمام دنیا آنها را تحسین می‌کنند.