10. خداوند می‌فرماید: «من ارّابه‌های جنگی و اسبها را از سرزمین اسرائیل دور می‌کنم.کمانهای جنگی شکسته می‌شوندو او صلح و امنیّت را در بین اقوام جهان برقرار می‌سازد.قلمرو فرمانروایی او از دریا تا دریاو از رود فرات تا دورترین نقطهٔ زمین می‌باشد.»
11. خداوند می‌فرماید: «به‌خاطر پیمانی که با شما بستمو آن را با خون قربانی‌ها مُهر کردم،اسیران و زندانیان شما رااز چاه بی‌آب نجات می‌دهم.
12. ای تبعیدیانی که در آرزوی آزادی هستیدبه جایگاه امن خود بازگردید.امروز به شما وعده می‌دهمکه رنجهایی را که دیده‌اید دو برابر جبران می‌کنم.
13. من یهودا را همچون کمانو اسرائیل را همچون تیر به‌کار می‌گیرمو مردان صهیون را مانند شمشیرِ یک سرباز شجاععلیه سپاه یونان می‌فرستم.»
14. خداوند در وقت جنگ رهبر قوم خود می‌شودو تیرهایش مانند برق بر سر دشمن فرود می‌آید.خداوند اعلام جنگ می‌کندو مانند گِردبادی که از جنوب برمی‌خیزد بر دشمن می‌تازد.
15. خداوند متعال از قوم خود دفاع می‌کندو آنها تیراندازان دشمن را مغلوب نمودهزیر قدمهای خود پایمال می‌سازند.در میدان جنگ مانند مستان فریاد می‌زنند.خون دشمنان همچون خون قربانی که جامها و گوشه‌های قربانگاه را پُر می‌کند،بر زمین جاری خواهد شد.
16. در آن روز، خداوند، خدای ایشان، مانند شبانی که از گلّهٔ خود نگهبانی می‌کند،قوم خود را نجات می‌دهد.آنها مانند جواهرِ روی تاجدر سرزمین او می‌درخشند.
17. در آن سرزمین زیبا و مرغوب، غلّه و شرابِ نو،مردان و دختران جوان را شاداب می‌سازد.