7. من قوم خود را از شرق و غرب نجات میدهم
8. و به اورشلیم میآورم تا در آنجا ساکن شوند. آنها قوم من خواهند بود و من خدایشان خواهم بود و با راستی و عدالت بر آنها حکومت میکنم.»
9. خداوند متعال میفرماید: «اکنون با شوق و با دستان قوی شروع به کار کنید، زیرا شما همان سخنان تشویق کننده را میشنوید که انبیا هنگام بنیانگذاری معبد بزرگ گفته بودند.
10. قبل از آن، کسی توان آن را نداشت که انسان یا حیوانی را برای کار خود اجیر کند. هیچکسی از دست دشمنان در امان نبود زیرا من مردم را دشمن یکدیگر ساخته بودم،
11. امّا حالا رفتار من با بازماندگان قوم تفاوت دارد.
12. بعد از این در همهجا صلح و امنیّت برقرار میشود. تاکها انگور به بار میآورند، زمین محصول زیاد میدهد، از آسمان باران فراوان میبارد و من بازماندگان قوم را از هرگونه نعمت برخوردار میسازم.
13. ای مردم یهودا و اسرائیل! در گذشته وقتی اقوام بیگانه کسی را نفرین میکردند، میگفتند: 'تو هم مثل مردم یهودا و اسرائیل به بلا گرفتار شوی!' ولی حالا آنطور نیست؛ من شما را نجات میدهم و از برکات خود بهرهمند میسازم. بعد از این همان مردم میگویند: 'مانند مردم یهودا و اسرائیل برکت بیابی!' پس نترسید و با قدرت دست به کار شوید.»
14. خداوند متعال میفرماید: «وقتی اجداد شما مرا به خشم آوردند، تصمیم گرفتم که بلایی بر سرشان بیاورم و همان کار را هم کردم.
15. اینک، ای مردم یهودا و اسرائیل نترسید، زیرا میخواهم شما را برکت بدهم.
16. کارهایی که شما باید بکنید این است: راستگو و با انصاف باشید و با یکدیگر در صلح و صفا رفتار کنید. در دادگاهها از عدالت طرفداری کنید.
17. به دیگران آزار نرسانید و قسم دروغ نخورید، زیرا من از این کارها نفرت دارم.»
18. خداوند متعال دوباره به من فرمود:
19. «روزهٔ ماههای چهارم، پنجم، هفتم و دهم، برای مردم یهودا و اسرائیل به جشنها و روزهای شادمانی تبدیل میشوند. شما باید راستی و سلامتی را دوست بدارید.»
20. خداوند متعال میفرماید: «مردم از همهجا به اورشلیم رو میآورند
21. و از یک شهر به شهر دیگر رفته میگویند: 'ما برای پرستش خداوند متعال میرویم، شما هم با ما بیایید تا به درگاه او دعا کنیم تا ما را برکت دهد.'