1. در موسم بهار از خداوند که ابرهای توفان را می‌فرستد بخواهید که باران بباراند، زیرا او باران را به فراوانی می‌باراند و مزارع را برای همه سرسبز می‌سازد.
2. مردم به بُتها و فال‌بین‌ها متوسّل می‌شوند، امّا جوابی که می‌گیرند دروغ و بی‌معنی است. رؤیاهایی که می‌بینند همه باطل و گمراه کننده است. بنابراین مردم مانند گوسفندان گمشده سرگردان می‌شوند، زیرا رهبری ندارند که آنها را راهنمایی کند.
3. خداوند متعال می‌فرماید: «من بر حاکمان شما خشمگین هستم. من این بُزهای نر را مجازات می‌کنم. من، خداوند متعال، از گلّهٔ خود که مردم یهودا هستند، مراقبت می‌کنم و آنها را مانند اسبان جنگی قوی می‌سازم.
4. از بین آنها فرمانروایان، رهبران و حاکمان برای رهبری قوم خواهند برخاست.
5. آنها به اتّفاق یکدیگر مانند جنگجویان دلیر دشمنان را همچون گِل کوچه‌ها پایمال می‌کنند و سواران را بر اسبهایشان مغلوب می‌سازند، چون من با آنها می‌باشم.
6. «قوم یهودا را نیرومند می‌سازمو اسرائیل را نجات می‌دهم.آنها را دوباره به وطنشان بازمی‌گردانم.بر آنها رحمت و شفقت می‌کنم.زندگی آنها طوری خواهد شد که گویی آنها را هرگز ترک نکرده‌ام،زیرا من خداوند، خدای ایشان هستم و دعایشان را مستجاب می‌کنم.
7. آنها مثل جنگجویان دلیر می‌باشند.مانند آنهایی که شراب نوشیده‌اند، دلهایشان شادمان خواهد گردید.وقتی فرزندان آنها آن‌همه برکاتی را که خداوند داده است ببینند،شاد و خوشحال می‌گردند.
8. «قوم خود را صدا می‌کنمو آنها را دور هم جمع می‌نمایم.من آنها را آزاد می‌سازمو مثل سابق به تعدادشان می‌افزایم.
9. گرچه آنها را در بین اقوام دیگر پراکنده ساخته‌ام،امّا آنها در همان سرزمینهای دوردست مرا به‌خاطر می‌آورند.آنها و فرزندانشان زنده خواهند ماندو با فرزندان خود به وطن بازمی‌گردند.
10. من آنها را از مصر و آشور به وطن خودشان می‌آورمو در سرزمین خودشان اسکان می‌دهم.من آنها را در جلعاد و لبنان مسکن خواهم داد؛تمام سرزمین با مردم پُر خواهد شد.
11. هنگامی‌که از دریای مشکلات عبور کنند،من امواج را کنار زدهاعماق دریا را خشک می‌سازم.جلال و حشمت آشور از بین می‌رودو قدرت مصر نابود می‌گردد.»
12. خداوند می‌فرماید:«من به قوم خود قدرت و نیرو می‌بخشمو آنها مرا پرستش نموده از من اطاعت خواهند کرد.»