29. امّا مردمی که در سامرده ساکن شدند، برای خود خدایانی ساختند و در پرستشگاههای بالای تپّهها که مردم سامره بنا کرده بودند، قرار دادند.
30. مردم بابل بت سُكوّتبِنُوت را، مردم کوت بت نِرگال را، مردم حمات بت اَشیما را و
31. عویان بُتهای نِبحَز و تِرتاک را ساختند. مردم سفروایم فرزندان خود را برای اَدِرمَلَک و عَنَمَلَک خدایان خود، در آتش قربانی کردند.
32. آنها همچنان خداوند را عبادت میکردند و از بین خود، از هر گروه، مردم کاهنانی را در پرستشگاههای بالای تپّهها گماشتند که برای ایشان در همان پرستشگاهها قربانی تقدیم کنند.
33. به این ترتیب هم خداوند و هم خدایان خود را میپرستیدند، مطابق رسوم سرزمینی که از آنجا آمده بودند.
34. تا امروز آنها از رسوم قبلی خود پیروی میکنند. ایشان خدا را پرستش نکردند و از فرامین و قوانین خداوند، که به فرزندان یعقوب - که وی را اسرائیل نامید- پیروی نکردند.