22. «تو پسرش -بلشصر- با وجود اینکه همهٔ اینها را می‌دانستی، خود را فروتن نکردی.
23. بلکه برضد خداوند آسمانها رفتار نمودی و در ظروف خانهٔ او که نزد تو آوردند تو، زنهایت، صیغه‌هایت و اُمرایت در آنها شراب نوشیدید و خدایان نقره‌ای، طلایی، برنزی، آهنی، چوبی و سنگی را که نمی‌بینند، نمی‌شنوند و هیچ چیز نمی‌دانند، پرستش نمودی، امّا خدایی را که جان تو و تمام کارهایت در دست اوست، پرستش و تکریم نکردی.
24. پس این دست از طرف او فرستاده شد تا این کلمات را بنویسد.
25. «آنچه که نوشته شده این است: 'منا، منا، ثقیل و فرسین'
26. و معنی آن از این قرار است: منا، یعنی خدا روزهای سلطنت تو را شمرده و آن را به پایان رسانیده است.
27. ثقیل، یعنی در ترازو وزن شدی و ناقص درآمدی.
28. فرسین، یعنی سلطنت تو تقسیم گشته و به ماد‌ها و پارسیان داده شده است.»
29. بلشصر فوراً دستور داد تا ردای ارغوانی بر دانیال بپوشانند و طوق زرّین بر گردنش بیندازند و اعلام کنند که او حاکم سوم مملکت می‌باشد.
30. در همان شب، بلشصر -پادشاه کلدانیان- کشته شد.
31. و داریوش مادی که در آن زمان شصت و دو سال داشت مملکت او را به تصرّف خود درآورد.