1. خداوند فرمود: «ای انسان فانی، شمشیر تیزی چون تیغ آرایشگران بردار و ریش و موی خود را بتراش. سپس مویها را در ترازویی وزن کن و به سه قسمت تقسیم کن.
2. یک سوم آن را هنگامیکه روزهای محاصره به سر آمد، در شهر در آتش بسوزان. یک سوم دیگر را در پیرامون شهر با شمشیر بزن و قسمت دیگر را در باد پراکنده کن؛ زیرا من به دنبال ایشان شمشیری از نیام برخواهم کشید.
3. اندکی از آن را بگیر و در ردای خود ببند.
4. دوباره قدری از آن را بردار و در آتش بینداز و بسوزان. از آنجا آتشی علیه قوم اسرائیل برخواهد خاست.»
5. خداوند متعال میفرماید: «بر اورشلیم بنگر. من او را در مرکز جهان قرار دادم و دیگر کشورها را در اطراف او.
6. امّا اورشلیم علیه فرمانهای من سرکشی کرده است و نشان داد که از ملّتهای دیگر پلیدتر است. اورشلیم فرمانهای مرا رد کرده است و از پذیرش پیروی قوانین من خودداری میکند.
7. اکنون ای اورشلیم گوش کن، من، خداوند متعال چه میفرمایم: چون تو سرکشتر از همهٔ ملّتهایی که در اطراف تو هستند، میباشی و از فرمانها و قوانین من پیروی نکردهای و طبق قوانین مللی که در اطراف تو هستند عمل کردهای،
8. بنابراین من، خداوند متعال، به تو میگویم، من دشمن تو هستم و در حضور تمام ملل جهان تو را مجازات میکنم.
9. پس بهخاطر تمام کارهای زشت تو، کاری با تو خواهم کرد که تا به حال هرگز انجام ندادهام و در آینده نیز انجام نخواهم داد.
10. بنابراین در اورشلیم، پدران و مادران، فرزندان خود را و فرزندان، پدران و مادران خود را خواهند خورد. من تو را مجازات خواهم کرد و هرکسی را که باقی بماند به هر طرف پراکنده میکنم.
11. «بنابراین من، خداوند متعال به حیات خودم سوگند یاد میکنم، چون تو معبد بزرگ مرا با کارهای زشت و پلید خود آلوده ساختی، من نیز با بیرحمی تو را نابود خواهم کرد.