6. گوسفندان من پراکنده شدند و در همهٔ کوهها و همهٔ تپّه‌ها سرگردان گشتند. گوسفندان من در سراسر زمین پراکنده شدند و کسی نبود که به جستجوی آنها برود یا آنها را پیدا کند.
7. «حال شما ای شبانانِ قوم به آنچه من، خداوند، به شما می‌گویم گوش کنید:
8. من خداوندِ زنده هستم، به آنچه می‌گویم خوب توجه کنید. چون گوسفندان من شبانی نداشتند، حیوانات وحشی به آنها حمله کردند، آنها را کشتند و خوردند. شبانان من برای رهایی آنها کوشش نکردند. شبانان مواظب خودشان بودند نه مواظب گوسفندان.
9. پس ای شبانان، به آنچه می‌گویم گوش کنید:
10. من، خداوند قادر متعال، اعلام می‌کنم که بر ضد شما خواهم بود. من گوسفندان خود را از شما خواهم گرفت و دیگر اجازه نخواهم داد تا شما فقط به دنبال منافع خودتان باشید. من گوسفندان خود را از دست شما نجات خواهم داد و دیگر آنها خوراک شما نخواهند شد.
11. «من خداوند متعال، خودم به جستجوی گوسفندانم می‌پردازم و از آنها مواظبت خواهم نمود.
12. همان‌گونه که شبانان از گوسفندان خودشان مراقبت می‌کنند و آنها را که پراکنده شده‌اند، دوباره دور هم جمع می‌کنند. من آنها را از تمام مکانهایی که در آن روز مصیبت‌بار پراکنده شده‌اند، به دور هم جمع می‌کنم.
13. من ایشان را از سرزمین بیگانه بیرون خواهم آورد و گرد هم می‌آورم و به سرزمین خود بازمی‌گردانم. من ایشان را به سوی کوهها و جویبارهای اسرائیل رهبری خواهم کرد و در چراگاههای نیکو خواهم چرانید.
14. آنها را در چراگاههای نیکو خواهم چراند و بلندترین کوههای اسرائیل چراگاه ایشان خواهد بود. آنجا در چراگاه نیکو خواهند آرامید و در چراگاه حاصلخیز در کوههای اسرائیل خواهند چرید.