3. اندوه بهتر از خنده است، زیرا غم آینهٔ دل را صفا می‌دهد.
4. شخص دانا دربارهٔ مرگ می‌اندیشد، ولی مرد احمق در پی عیش و نوش است.
5. شنیدن انتقاد از شخص دانا بهتر از شنیدن تعریف از احمقان است.
6. خندهٔ احمقان مانند صدای تَرَق‌تَرَق خار در آتشِ زیر دیگ بی‌معنی است.
7. ظلم مرد حکیم را احمق می‌گرداند و رشوه دل را فاسد می‌سازد.
8. انتهای کار از شروع آن بهتر است و صبر و شکیبایی از غرور نیکوتر می‌باشد.
9. زود خشمگین نشوید، زیرا کسی‌که زود خشمگین می‌شود احمق است.