2. دل مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می‌سازد، امّا دل یک شخص احمق او را به کارهای بد وادار می‌سازد.
3. آدم احمق حتّی در راه رفتن هم حماقت خود را به هرکس نشان می‌دهد.
4. وقتی رئیس شما بر شما خشمگین می‌شود، کار خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او خونسرد باشید، بسیاری از مشکلات حل می‌شوند.
5. بدی دیگر هم در این جهان دیدم که در اثر اشتباه حاکمان به وجود می‌آید.
6. به اشخاص نادان مقام و منصب عالی داده می‌شود، امّا به ثروتمندان اهمیّتی نمی‌دهند.
7. غلامان را دیدم که بر اسب سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می‌روند.
8. کسی‌که چاه می‌کند خودش در آن می‌افتد، و آن که دیوار را سوراخ می‌کند مار او را می‌گزد.
9. کسی‌که در معدنِ سنگ کار می‌کند با سنگ زخمی می‌شود و کسی‌که درختی را می‌برد، به وسیلهٔ درخت زخمی می‌شود.
10. اگر لبهٔ تبر تیز نباشد قوّت بیشتری لازم دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار لبهٔ آن را تیز می‌کند.
11. قبل از اینکه مار کسی را بگزد، باید آن را افسون کرد.
12. کلام شخص دانا فیض بخش است، امّا سخنان آدم نادان خودش را تباه می‌کند.
13. ابتدای کلامش حماقت است و پایان آن دیوانگی محض.