31. دشمنان ایشان می‌دانند که خدایانشان ضعیف هستندو چون خدای اسرائیل قدرتمند نیستند.
32. دشمنانشان مانند مردم سدوم و غموره فاسد می‌باشند.به تاكهایی می‌مانند که انگور تلخ و زهرآگین به بار می‌آورند،
33. مانند شرابی که از زهرمار تهیّه شده باشد.
34. «خداوند می‌داند که دشمنان چه کرده‌اند.او به موقع آنها را تنبیه خواهد کرد.
35. خداوند از آنها انتقام می‌گیرد و آنها را جزا می‌دهد.بزودی آنها سقوط می‌کنند،زیرا روز هلاکت ایشان نزدیک است.
36. هنگامی‌که خداوند ببیند آنها ناتوان شده‌اند،به آنهایی که او را خدمت کرده‌اند، رحم خواهد کرد؛هنگامی‌که او ببیند که چقدر بیچاره شده‌اندخداوند مردم خود را نجات خواهد داد.
37. خداوند به آنها می‌گوید:'کجا هستند آن خدایان پُر قدرتی که به آنها پناه می‌بردید؟
38. شما از چربی قربانی‌های خود به آنها دادیدو به آنها شراب برای نوشیدن دادید،بگذارید تا بیایند و به شما کمک کنند،بگذارید تا برای نجات شما بیایند.
39. «'بدانید که من، تنها من، خدا هستمو به غیراز من خدای دیگری وجود ندارد.من می‌میرانم و زنده می‌سازم. مجروح می‌کنم و شفا می‌بخشم.کسی نمی‌تواند از دست من رهایی یابد.
40. دست خود را به سوی آسمان بلند می‌کنم و می‌گویم:به حیات خود سوگند،
41. شمشیر برّاق خود را تیز خواهم کردو عدالت را اجرا خواهم نموداز دشمنانم انتقام خواهم گرفت.کسانی را که از من متنفّرند، مجازات خواهم کرد.
42. خون آنها از تیرهای من خواهد چکیدو شمشیر من همهٔ مخالفان مرا خواهد کشت.کسانی را که علیه من می‌جنگد زنده نخواهم گذاشت.حتّی زخمی‌ها و اسیران خواهند مرد.'
43. «ای ملّتها شما باید با قوم خداوند او را ستایش کنیدهرکس را که آنها را بکشد، مجازات خواهم کرد.او از دشمنان خود انتقام می‌گیرد.و گناهان قوم خود را می‌بخشد.»
44. موسی و یوشع پسر نون این سرود را خواندند تا مردم اسرائیل آن را بشنوند.
45. هنگامی‌که موسی دادن آموزشهای خداوند را به مردم به پایان رساند،