9. وقتی مردم ظلم می‌بینند، فریاد برمی‌آورندو می‌نالند و می‌خواهند که کسی به آنها کمک کند.
10. امّا آنها برای کمک به سوی خدایی که خالق آنهاستو در تاریکترین روزهای زندگی به آنها امید می‌بخشد
11. و آنها را داناتر از حیوانات و پرندگان هوا ساخته است،به خدا روی نمی‌آورند.
12. آنها فریاد می‌زنند، امّا خدا فریادشان را نمی‌شنود،زیرا اشخاصی مغرور و شریر هستند.
13. فریادشان سودی ندارد،چرا که خدای قادر مطلق نه فریاد پوچ آنها را می‌شنود و نه به آن توجّه می‌کند.
14. تو می‌گویی نمی‌توانی خدا را ببینی،امّا صبر کن، او به دعوی تو رسیدگی می‌کند.
15. تو فکر می‌‌کنی که خدا بدکاران را جزا نمی‌دهدو به گناهشان توجّه نمی‌کند.
16. این حرفها همه پوچ و بی‌معنی می‌باشندو تو از روی نادانی حرف می‌زنی.