10. این مردم مسکین، برهنه و با شکم گرسنهمحصول دیگران را حمل می‌کنند.
11. در کارخانه‌ها روغنِ زیتون می‌کشند و شراب می‌سازند،بدون آن که خودشان مزهٔ آن را بچشند.
12. صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ، از شهر به گوش می‌رسد که کمک می‌طلبند،امّا خدا به نالهٔ آنها توجّه نمی‌کند.
13. کسانی هستند که برضد نور طغیان می‌کنند!راه آن را نمی‌شناسند و در آن راه نمی‌روند.
14. آدمکشان، صبح زود برمی‌خیزندتا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند،و در شب دزدی می‌کنند
15. زانیان منتظر سپیده‌دَم هستندو صورت خود را می‌پوشانند، بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را ببیند.
16. شبها برای دزدی به خانه‌های مردم نقب می‌زنندو هنگام روز خود را پنهان می‌کنند و روی روشنی را نمی‌بینند.
17. شب تاریک برای آنها همچون روشنی صبح است،زیرا سر و کارشان با وحشتِ تاریکی است.
18. شخص شریر دستخوش سیل و توفان می‌شودو زمین او مورد لعنت خدا قرار می‌گیردو بی‌ثمر می‌ماند.
19. خشکی و گرما، آب برف را تبخیر می‌کندو گناهکاران در کام مرگ فرو می‌روند.
20. حتّی مادرانشان هم آنها را از یاد می‌برند و فراموش می‌کنند؛و آنها همچون درختی شکسته، توسط کرمها خورده می‌شوند.
21. به زنان بدون فرزند آزار می‌رسانندو به بیوه زنان احسان نمی‌کنند.
22. خدا با قدرت خود ظالمان را نابود می‌سازد.آنها ظاهراً موفّق به نظر می‌رسند، امّا در واقع امیدی در زندگی ندارند.
23. شاید خدا به آنها در زندگی امنیّت ببخشدو از آنها حمایت کند، ولی همیشه مراقب رفتار آنهاست.
24. برای مدّتی موفّق می‌شوند،لیکن بزودی مثل علف، پژمرده می‌شوندو مانند خوشه‌های گندم، قطع می‌گردند.
25. چه کسی می‌تواند سخنان مرا تکذیب کند؟