18. زمانی می‌رسد که کوهها فرو می‌ریزند و از بین می‌روند.سنگها از جایشان کنده می‌شوند،
19. آب، سنگها را می‌سایدو سیلابها خاک زمین را می‌شوید.به همین ترتیب تمام امیدهای انسان را نقش برآب می‌سازی.
20. تو بر او غالب می‌شوی، و او را به چنگ مرگ می‌فرستیو برای ابد از بین می‌بری.
21. اگر فرزندانش به جاه و جلال برسند، او آگاه نمی‌شودو هرگاه خوار و حقیر گردند، بازهم بی‌اطّلاع می‌ماند.
22. او فقط درد خود را احساس می‌کندو برای خود ماتم می‌گیرد.