22. و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید،و به انبیای من ضرر نرسانید»
23. ای مردم زمین، خداوند را بسرایید.از نجات او هر روز سخن بگویید.
24. جلال او را به ملّتها اعلام نمایید.کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.
25. خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنیداو از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.
26. زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند،امّا خداوند آسمانها را آفرید.
27. شکوه و جلال در حضور اوست،و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.
28. ای تمامی مردم روی زمین، خداوند را سپاس گویید.جلال و توان او را سپاس گویید.
29. نام با شکوه خداوند را بستایید،به معبد بزرگ او بیایید و هدیه بیاورید.
30. به لرزه درآیید، همهٔ زمینیان،جهان استوار و پایدار گشته و هرگز نخواهد جُنبید.
31. ای زمین و آسمان شاد باشید،به ملّتها بگویید خداوند پادشاهی می‌کند.
32. دریا و آنچه در آن است به خروش آییدو کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند.
33. آنگاه درختان جنگل از شادمانی در حضور خداوند بخوانندزیرا او برای داوری زمین می‌آید،
34. خداوند را سپاس گویید زیرا او نیکوست،و محبّت پایدار او جاودانه است.
35. به او بگویید: «ای خدای نجات‌دهنده،ما را رهایی بخش، ما را گردهم آور و از ملّتها رها کن،تا بتوانیم سپاسگزار باشیمو نام مقدّس تو را ستایش کنیم.»
36. سپاس بر خداوند خدای اسرائیل!او را از اکنون تا ابد سپاس گویید.آنگاه همهٔ مردم آمین گفتند و خداوند را ستایش کردند.
37. داوود آساف و نزدیکانشان را برای خدمت نزد صندوق پیمان گماشت تا کارهای روزمرهٔ آن را انجام دهند.
38. او همچنین به عوبید اَدوم پسر یدیتون و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آنها کمک کنند. عوبید اَدوم و حوسه وظیفهٔ دروازه‌بانی را داشتند.
39. صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمهٔ خداوند بالای تپّه در جبعون تعیین کرد