20. و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،
21. خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساندو برای پشتیبانی آنها به پادشاهان هشدار داد.
22. و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید،و به انبیای من ضرر نرسانید»
23. ای مردم زمین، خداوند را بسرایید.از نجات او هر روز سخن بگویید.
24. جلال او را به ملّتها اعلام نمایید.کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.
25. خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنیداو از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.
26. زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند،امّا خداوند آسمانها را آفرید.
27. شکوه و جلال در حضور اوست،و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.
28. ای تمامی مردم روی زمین، خداوند را سپاس گویید.جلال و توان او را سپاس گویید.
29. نام با شکوه خداوند را بستایید،به معبد بزرگ او بیایید و هدیه بیاورید.
30. به لرزه درآیید، همهٔ زمینیان،جهان استوار و پایدار گشته و هرگز نخواهد جُنبید.
31. ای زمین و آسمان شاد باشید،به ملّتها بگویید خداوند پادشاهی می‌کند.
32. دریا و آنچه در آن است به خروش آییدو کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند.
33. آنگاه درختان جنگل از شادمانی در حضور خداوند بخوانندزیرا او برای داوری زمین می‌آید،