3. وقتی در خانهٔ والدین خود پسر بچّه کوچکی بودم و تنها فرزند مادرم،
4. پدرم مرا تعلیم داده میگفت: «سخنان مرا با دل و جان بشنو و دستورات مرا انجام بده تا رستگار شوی.
5. به دنبال کسب حکمت برو و عقل و بینش پیدا کن. آنچه را میگویم فراموش مکن و از آنها سرپیچی منما.
6. خردمندی را ترک مکن تا تو را محافظت نماید. آن را دوست بدار تا از تو مواظبت کند.
7. تحصیل حکمت از هر کاری ارزندهتر است، پس علاوه بر همهٔ چیزهایی که به دست میآوری، بینش را هم بیاموز.
8. حکمت را دوست بدار تا تو را بزرگ و محترم سازد. آن را با اشتیاق طلب نما تا به تو عزّت و شکوه ببخشد.
9. حکمت برای تو تاج افتخار خواهد بود.»
10. ای فرزند من، به آنچه میگویم خوب گوش کن و آن را جدّی بگیر تا عمری طولانی داشته باشی.
11. حکمت را به تو آموختم و راه راست را به تو نشان دادم.
12. پس، در سفر زندگی خسته نخواهی شد و اگر بدوی، به زمین نخواهی خورد.
13. آنچه را که یاد گرفتهای، پیوسته بهخاطر داشته باش. آنها را فراموش مکن، چون آنها زندگی تو را میسازند.
14. از مردم شریر پیروی مکن و از راه مردمان ظالم دوری کن.
15. کارهای آنها را انجام نده، از آنها دوری نما و راه خود را ادامه بده.
16. آنها تا کار خلافی نکرده باشند نمیخوابند و تا به کسی صدمه نزده باشند، آرام نمیگیرند.
17. چون ظلم و شرارت برای آنها مثل نان و آبی است که میخورند و مینوشند.
18. راه مردم نیکوکار مانند سپیدهدَم است که هر لحظه روشنایی آن بیشتر میشود تا روز برسد.