4. آنها می‌توانند به اشخاص بی‌تجربه، ذکاوت ببخشند و به جوانان، کاردانی.
7. ترس از خداوند، ابتدای حکمت است. امّا مردم احمق توجهی به آن نمی‌نمایند و علم را رد می‌کنند.
8. ای فرزند من، نصیحت پدر خود را بشنو و تعالیم مادرت را فراموش مکن.
9. تعالیم و نصایح آنها مانند تاج عزّت و جلال بر سرت و گردنبند زیبایی و شکوه بر گردنت خواهند بود.
10. ای فرزند من، وقتی گناهکاران کوشش می‌کنند تو را فریب دهند، تسلیم نشو.
11. اگر بگویند: «بیا با هم متّحد شویم تا یک نفر را بکشیم و کمین کنیم تا خون بی‌گناهان را بریزیم،
12. بیا تا مثل قبر آنها را زنده‌زنده ببلعیم و مانند مرگ بر سر آنها نازل شویم،
13. هرگونه اموال گرانبها به دست می‌آوریم و خانه‌های خود را از اموال دزدی پر می‌کنیم.
14. بیا جزو دستهٔ ما باش تا هرچه بدزدیم با هم قسمت کنیم.»
15. ای فرزند من، با آنها همراه مشو و از ایشان دوری کن.
16. چون پاهای ایشان به سوی شرارت می‌دود و برای ریختن خون می‌شتابند.
17. گذاشتن دام در مقابل چشمان پرنده کار بیهوده‌ای است.
18. امّا این قبیل افراد، برای خود دام می‌گسترانند، دامی که در آن هلاک خواهند شد.
19. دزدی، عاقبت باعث هلاکت دزد می‌شود. عاقبت کسانی‌که با قتل و غارت زندگی می‌کنند، مرگ و نابودی است.
20. حکمت در کوچه‌ها و در خیابانها با صدای بلند، همه را صدا می‌زند.
21. در دروازهٔ شهرها و هر جایی که مردم دور هم جمع می‌شوند فریاد می‌کند: