20. آنها هموطنان شما را از میان ملّتهای دیگر به عنوان هدیهای برای من خواهند آورد. آنها را سوار بر اسب، قاطر، شتر، ارّابهها و گاریها به کوه مقدّس من در اورشلیم میآورند، همانطور که فرزندان یعقوب، غلاّتِ خود را در ظروف پاک در معبد بزرگ به حضور خدا تقدیم میکنند.
21. و من بعضی از آنها را برمیگزینم تا به صورت لاوی و کاهن خدمت کنند.
22. «همانطور که آسمان و زمین تازه، با قدرت من پایدار میمانند، نسل شما و اسم شما هم باقی خواهد ماند.
23. خداوند میگوید در تمام جشنهای روز ماه نو و در تمام سبتها، مردم از هر قوم و ملّتی برای پرستش من به اینجا در اورشلیم خواهند آمد. خداوند میگوید:
24. وقتی اینها بیرون میروند، بدنهای بیجان کسانی را میبینند که بر من شوریدهاند. کرمهایی که آنها را میخورند مرگ نخواهند داشت و آتشی که آنها را میسوزاند، هیچوقت خاموش نخواهد شد. منظرهٔ آنها برای تمام مردم دنیا نفرتانگیز خواهد بود.»