6. همهٔ ما مثل گوسفندان گمشده بودیمو هریک از ما به راه خود می‌رفت.خداوند گناه ما را به حساب او آورد،و او به جای ما متحمّل آن مجازات شد.
7. «با او، با خشونت رفتار شد،امّا او با فروتنی آن را تحمّل کرد.مانند برّه‌ای که به کشتارگاه می‌برند،و مانند گوسفندی که در حال پشم‌چینی ساکت است،او دهان خود را نگشود.
8. او را ظالمانه گرفتند، محکوم کردند و به پای مرگ بردند،و هیچ‌کس اعتنایی به سرنوشت او نداشت.او به‌خاطر گناهان قوم ما کشته شد.
9. او را در مقبرهٔ شریرانو در کنار دولتمندان دفن کردند،هرچند که او هیچ‌وقت مرتکب جرمی نشده بودو هیچ ناراستی در دهانش نبود.»
10. خداوند می‌گوید:«این ارادهٔ من بود که او متحمّل چنین رنجی بشود.او برای آوردن بخشش و آمرزش قربانی شدبه این دلیل زندگی او طولانی خواهد بودو او نوادهٔ خود را خواهد دید.و به وسیلهٔ او ارادهٔ من، که منتهی به مسرّت است، اجرا خواهد شد.
11. بعد از تحمّل یک زندگی پررنج، او ثمرهٔ مشقت خود را خواهد دید؛او خواهد دانست که درد و رنج او بیهوده نبوده است.بندهٔ صادق من که از او خشنودم،دردهای مردم زیادی را تحمّل خواهد کرد.و من به‌خاطر او، آنها را می‌بخشم.
12. بنابراین من مقامی عالی،و جایگاهی میان بزرگان و صاحبان قدرت، به او خواهم داد.او جان خود را با رضایت از دست دادو به سرنوشت شریران مبتلا شد.او جای گناهکاران را گرفتواز خدا خواست تا آنها آمرزیده شوند.»