14. امّا مردم اورشلیم گفتند:«خداوند ما را ترکو فراموش کرده است.»
15. پس خداوند در پاسخ می‌گوید:«آیا مادری می‌تواند کودک نوزاد خود را فراموش کند؟و فرزندی را که خودش به دنیا آورده، دوست نداشته باشد؟حتّی اگر یک مادر فرزند خود را فراموش کند،من هرگز تو را فراموش نخواهم کرد.
16. ای اورشلیم، هیچ‌وقت نمی‌توانم تو را فراموش کنم!من اسم تو را در کف دستهای خود نوشته‌ام.
17. «آنها که تو را بازسازی می‌کنند، بزودی می‌آیند،و کسانی‌که تو را ویران کردند، خواهند رفت.
18. به اطراف نگاه کن و ببین چه چیزی در حال وقوع است!مردم تو دور هم جمع می‌شوند و به طرف خانه‌های خود می‌آیند!به حیات خودم سوگند،که تو از مردم خودت مفتخر خواهی بود،همان‌طور که یک عروس به جواهرات خود افتخار می‌کند.
19. «کشورت ویران و متروک شده بود،امّا اکنون گنجایش کافی برای اسکان همهٔ آنهایی که می‌آیند، نخواهد داشت.و آنها که باعث ویرانی بودنداز میان تو طرد خواهند شد.
20. کسانی از قوم تو که در تبعید به دنیا آمدهاند،روزی به تو خواهند گفت:'این سرزمین بسیار کوچک است،ما جای بیشتری برای زندگی احتیاج داریم.'
21. آنگاه تو به خود خواهی گفت:'چه کسی همهٔ این فرزندان را برای من به دنیا آورده است؟من فرزندانم را از دست داده بودم و دیگر نمی‌توانستم فرزندی داشته باشم.مرا به تبعید برده بودند،چه کسی این بچّهها را بزرگ کرد؟من تک و تنها بودم،این بچّهها از کجا آمدهاند؟'»
22. خداوند متعال به قوم خود می‌گوید:«من به ملّتها علامتی می‌دهمو آنها فرزندان تو را به خانهٔ خود خواهند برد.
23. پادشاهان مثل پدر با شما رفتار خواهند کرد،و ملکه‌‌ها مثل مادر شما، خواهند بود.آنها در مقابل شما خَم می‌شوند و به شما احترام می‌گذارند،آنها با فروتنی و احترام، خودشان را به شما نشان خواهند داد.آنگاه شما خواهید دانست که من خداوند هستم،و کسی‌که در انتظار کمک من است، ناامید نخواهد شد.»
24. آیا می‌توانید آنچه را که یک سرباز به یغما برده، از او پس بگیرید؟آیا می‌توانید زندانی‌ها را از چنگ یک حاکم ستمکار خلاص کنید؟
25. خداوند در جواب می‌گوید:«این است آنچه واقع خواهد شد.اسیران از دست سرباز آزاد می‌شوند،و آنچه حاکم ستمکار به یغما برده از او گرفته خواهد شد.من با کسانی‌که با شما می‌جنگند، خواهم جنگید،و فرزندان تو را رها خواهم کرد.