1. ای ملّتهای جزایر دوردست،و ای مردمی که در جایهای دور زندگی می‌کنید، گوش دهید!قبل از تولّدم، خداوند مرا برگزیدو مرا منصوب کرد تا بندهٔ او باشم.
2. او کلمات مرا مثل شمشیر تیز کردهو با دست خود از من حمایت نموده است.او مرا مثل پیکانی تیز، برای استفاده آماده ساخت.
3. او به من گفت: «ای اسرائیل، تو بندهٔ من هستی؛و به‌خاطر تو، مردم مرا ستایش می‌کنند.»
4. من در پاسخ گفتم: «من سخت کوشیدم، ولی ناامیدم!با تمام نیرو سعی کردم، ولی هیچ توفیقی نداشتم.»با وجود این، من به خداوند اعتماد دارم و او از من دفاع خواهد کرد،او پاداش زحمت مرا خواهد داد.
5. قبل از تولّدم، خداوند مرا انتخاب کرد؛و او مرا به عنوان بندهٔ خود مأمور ساخت که قومش را بازگردانم،و اقوام پراکندهٔ اسرائیل را به وطن خودشان برسانم.خداوند به من چنین لطف کرده است،او سرچشمهٔ قدرت من است.
6. خداوند به من می‌گوید:«ای بندهٔ من، برایت وظیفهٔ بزرگتری دارم.تو نه فقط عظمت قوم اسرائیل-آنها که زنده‌اند- را برمی‌گردانی،بلکه من تو را نور تمام ملّتهای جهان خواهم ساخت،تا اینکه تمام دنیا نجات یابد.»
7. خدای قدّوس و نجات‌دهنده اسرائیلبه آن کس که شدیداً مورد نفرت است،تمام ملّتها و حکّام آنها که از او متنفّرند، چنین می‌گوید:«وقتی پادشاهان ببینند تو آزاد شده‌ایبه احترام برخواهند خاست،شاهزادگان هم آن را می‌بینندو به احترام خَم شده تعظیم می‌کنند.»تمام اینها واقع خواهد شد، چون خداوند بندهٔ خود را برگزیده است.خدای قدّوس اسرائیل در وعده‌‌های خود امین است.
8. خداوند به قوم خود می‌گوید:«وقتی زمان نجات شما فرا رسد، به شما لطف خواهم کرد،و به فریادهای شما برای کمک پاسخ خواهم داد.من حافظ و حامی تو خواهم بود،و به وسیلهٔ تو پیمانی با تمام ملّتها می‌بندم.من می‌گذارم یک‌بار دیگر در سرزمین خودکه اکنون ویران است ساکن شوی.