1. ای قوم اسرائیل، ای فرزندان یهودا، گوش کنید:شما به نام خداوند سوگند یاد می‌کنیدو ادّعا می‌کنید که خدای اسرائیل را پرستش می‌کنید،امّا حتّی یک کلمهٔ آن را باور ندارید.
2. با وجود این از اینکه شهروندان شهر مقدّس هستیدو به خدای اسرائیل،خدای متعال، متّکی هستید،به خود می‌بالید.
3. خداوند به قوم اسرائیل می‌گوید:«از زمانهای قدیم آنچه را که باید رُخ دهد پیشگویی کردم،سپس بلافاصله آن را بعمل آوردم.
4. می‌دانستم که شما آدمهایی خودسر و لجباز،-مثل آهن سخت و مثل برنز غیرقابل انعطاف- خواهید بود.
5. من آیندهٔ شما را به ترتیب از قدیم پیشگویی کردم،و وقایع را قبل از وقوع اعلام نمودم،تا شما نتوانید ادّعا کنید و بگویید کهبُتها و شمایل شما باعث وقوع آنها بودند.
6. «آنچه از پیش گفتم، همه تحقق یافته؛و باید بپذیرید که پیشگویی‌های من همه درست بوده است.اکنون شما را از چیزهای تازه‌ای که اتّفاق می‌افتد، باخبر می‌کنم؛اتّفاقاتی که قبلاً آشکار نکرده بودم.
7. فقط در این زمان می‌گذارم آنها روی دهند،هیچ‌وقت در گذشته چیزی شبیه این رُخ نداده است.اگر چنین چیزی رُخ داده بود، شما ادّعا می‌کردید که همهٔ آن را می‌دانستید.
8. من می‌دانستم که شما قابل اعتماد نیستید،و همیشه به عنوان سرکش و یاغی شهرت داشتید.به این دلیل است که شما تا به امروز چیزی دربارهٔ آن نشنیده‌اید،و کلمه‌ای از آن به گوش شما نرسیده است.
9. «برای اینکه مردم نام مرا ستایش کنند،من جلوی خشم خود را می‌گیرمو آن را مهار می‌کنم و شما را از بین نمی‌برم.
10. همان‌طور که نقره در کورهٔ آتش خالص می‌شود،همان‌طور من شما را در آتشِ درد و تحمّل آزمودم.
11. آنچه من می‌کنم به‌خاطر نام خودم می‌کنم،من نمی‌گذارم نامم بی‌حرمت شود،و نمی‌گذارم هیچ‌کس در جلالی که می‌بایست فقط برای خودم باشد، شریک شود.»
12. خداوند می‌گوید:«ای اسرائیل، ای مردمی که من خوانده‌ام، بشنوید!من خدا، اولین و آخرین و تنها خدا هستم!
13. دستهای من بنیاد زمین را گذاشتو آسمانها را گسترانید،وقتی من زمین و آسمان را احضار کنم،آنها فوراً می‌آیند و در حضور من می‌ایستند.
14. «گرد آیید، و همه گوش دهید!هیچ خدایی نمی‌توانست از پیش بگویدکسی را که من برگزیده‌ام به بابل حمله کند،او آنچه من از او بخواهم، انجام می‌دهد.
15. من آن کسی هستم که سخن گفت و او را فراخواند،من او را آوردم و به او موفقیّت دادم.