7. تو چشمان کوران را باز می‌کنی،و زندانیان را از سیاه‌چال آزاد می‌سازی.
8. «من تنها خداوند، خدای تو هستم.هیچ خدایی در جلال من شریک نیستو هیچ بُتی از ستایش من سهمی ندارد.
9. هرچه پیشگویی کرده بودم، به وقوع پیوسته است.اکنون از چیزهای تازه‌تری‌قبل از آنکه شروع شوند، به شما خبر می‌دهم.»
10. سرودی تازه برای خداوند بسرایید،ای تمامی زمین، در ستایش او بسرایید،هرچه در دریاست و موجوداتی که در آن زندگی می‌کنند، او را بستایند.ای جزایر دوردست و تمام سکنهٔ آنها بسرایید.
11. بیابان و شهرهای آن خداوند را بستایند،مردم قیدار خداوند را حمد گویند!آنها که در شهر سالع زندگی می‌کننداز فراز کوهستان‌ها فریاد شادی برآورند.
12. آنها که در سرزمینهای دوردست زندگی می‌کنند،خداوند را ستایش و تمجید کنند.
13. خداوند مثل یک جنگجو به جنگ می‌رود،او برای کارزار آماده است.او با فریاد، فرمان جنگ و حمله را می‌دهد،و قدرت خود را به دشمنانش نشان می‌دهد.
14. خدا می‌گوید:«مدّت زیادی ساکت بودمو به آنها پاسخی ندادم.امّا اکنون زمان آن رسیده که اقدام کنم،من مانند زنی که در درد زایمان است فریاد می‌زنم.
15. من کوهها و تل‌‌ها را ویرانو دشتهای سرسبز و پر درخت را خشک میکنم.درّه‌های پر آب را به بیابان مُبدّل میکنم وخزائن آب آنها را می‌خشکانم.
16. «قوم نابینای خود رادر راههایی که هرگز نرفته‌اند، رهبری خواهم کرد.ظلمت آنها را به نورو زمین ناهموار را در برابر آنها هموار خواهم کرد.این است وعده‌های منو همهٔ آنها واقع خواهد شد.
17. تمام کسانی‌که به بُتها توکّل دارندو شمایل را خدا می‌خوانند،پست و شرمسار خواهند شد.»
18. خداوند می‌گوید«ای قوم ناشنوا، گوش دهید،و ای نابینایان با دقّت نگاه کنید!
19. آیا کسی از بندهٔ من اسرائیل، کورتر،و کسی از برگزیدهٔ من کَرتر می‌باشد؟