1. خداوند می‌گوید:«این است بندهٔ من که به او قدرت می‌بخشم.کسی‌که من او را برگزیده‌ام و از او خشنود هستم.او را از روح خود پُر کرده‌ام،و او عدالت را برای تمام ملّتها خواهد آورد.
2. او فریاد نمی‌زند، صدای خود را بلند نمی‌کند،و کسی سخنان او را در کوچه‌ها نخواهد شنید.
3. او نیِ خمیده را نخواهد شکستو چراغ کم نور را خاموش نمی‌کند.او عدالت پایدار برای همه به ارمغان خواهد آورد.
4. او امید و جر‌أت خود را از دست نمی‌دهد.تا عدالت را بر تمام روی زمین استوار نماید.مردم سرزمینهای دوردست با اشتیاق منتظر تعالیم او هستند.»
5. خدا آسمانها را آفرید و آنها را گسترش داد،او زمین و هرچه را در آن زیست می‌کند، شکل دادو به تمام انسانها زندگی و نفس بخشید.اکنون خداوند -خدا- به بندهٔ خود می‌گوید:
6. «من، خداوند، تو را خوانده‌ام و به تو قدرت بخشیده‌امتا عدالت را در تمام روی زمین اجرا کنی.به وسیلهٔ تو من با تمام مردم جهان پیمانی می‌بندم؛و به وسیلهٔ تو به همهٔ ملّتها نوری می‌بخشم.
7. تو چشمان کوران را باز می‌کنی،و زندانیان را از سیاه‌چال آزاد می‌سازی.
8. «من تنها خداوند، خدای تو هستم.هیچ خدایی در جلال من شریک نیستو هیچ بُتی از ستایش من سهمی ندارد.
9. هرچه پیشگویی کرده بودم، به وقوع پیوسته است.اکنون از چیزهای تازه‌تری‌قبل از آنکه شروع شوند، به شما خبر می‌دهم.»
10. سرودی تازه برای خداوند بسرایید،ای تمامی زمین، در ستایش او بسرایید،هرچه در دریاست و موجوداتی که در آن زندگی می‌کنند، او را بستایند.ای جزایر دوردست و تمام سکنهٔ آنها بسرایید.
11. بیابان و شهرهای آن خداوند را بستایند،مردم قیدار خداوند را حمد گویند!آنها که در شهر سالع زندگی می‌کننداز فراز کوهستان‌ها فریاد شادی برآورند.