4. باعث این اتّفاقات کیست؟چه کسی مسیر تاریخ را تعیین کرده است؟من، خداوند، در ابتدا آنجا بودم،و من، خداوند خدا، در پایان کار هم در آنجا خواهم بود.
5. «مردمان سرزمینهای دوردست آنچه را که من کرده‌ام، دیده‌اند.آنها ترسیدند و از ترس برخود می‌لرزند.پس آنها همه با هم نزدیک می‌شوند.
6. صنعت‌کاران کمک می‌کنند و یکدیگر را تشویق می‌نمایند.
7. نجّار، به زرگر آفرین می‌گوید،و صیقل دهندهٔ بت،آن کسی را که بت را میخ می‌کند، تشویق می‌کند.آنها می‌گویند: 'لحیم آن خوب است!'و آن وقت آنها بت را با میخ در جای خودش محکم می‌کنند تا تکان نخورد.
8. «امّا تو ای اسرائیل، ای بندهٔ من،تو قوم برگزیده منو از نسل ابراهیم -دوست من- هستی.
9. من تو را از دورترین قسمت‌های جهان آورده‌ام،و از دورترین نقاط تو را خواندم،و به تو گفتم: 'تو بندهٔ من هستی،من تو را رد نکردم، تو را برگزیدم.'
10. نترس، من با تو هستم!من خدای تو هستم! از هیچ چیز ترسان مباش،من تو را تقویت می‌کنم و به تو کمک خواهم کرد.من از تو حمایت می‌کنم و تو را نجات خواهم داد.
11. «آنها که از تو خشمگین هستند،شرم شکست را خواهند دانست.و آنها که با تو بجنگند خواهند مرد،
12. و از روی زمین محو خواهند شد.
13. من خداوند، خدای تو هستم،من تو را تقویت می‌کنم و به تو می‌گویم،'نترس، من با تو هستم.'»
14. خداوند می‌گوید:«ای اسرائیل، گرچه کوچک و ضعیفی،امّا نترس، من به تو کمک خواهم کرد.من، خدای قدّوس اسرائیل، همان کسی هستم که تو را نجات خواهد داد.
15. من تو را مانند خرمنکوبی،با تیغکهای نو و تیز خواهم ساخت.تو کوهها را درهم می‌کوبیو تپّه‌ها را مثل خاک خُرد خواهی کرد.
16. تو آنها را به هوا پرت می‌کنیو توفانی آنها را پراکنده خواهد ساخت.آن وقت شادمان خواهی شد چون من خدای تو هستم.و من -خدای قدّوس اسرائیل- را ستایش خواهی کرد.
17. «وقتی قوم من احتیاج به آب دارند،و گلوی آنها از تشنگی خشک شده،آن وقت من خداوند به دعای آنها پاسخ می‌دهم،من، خدای اسرائیل هیچ‌وقت آنها را ترک نخواهم کرد.
18. من در تپّه‌ای بی‌آب و علف نهرهای آب جاری خواهم ساخت،و چشمههای آب در دشتها روان خواهد شد.من بیابانهای خشک را به برکه‌های آب مبدّل خواهم ساخت،و زمین خشک را به چشمههای روان.