20. مردم این را خواهند دید، و خواهند دانستکه من، خداوند، این کار را کرده‌ام.آنها بالاخره خواهند فهمیدکه خدای قدّوس اسرائیل همهٔ این کارها را کرده است.»
21. خداوند، پادشاه اسرائیل، چنین می‌گوید:«ای خدایان ملّتها، دعوی خود را ارائه،و قانع کننده‌ترین دلیلهای خود را مطرح کنید!
22. بیایید و بگویید چه چیز در حال وقوع است،تا معنی آن را وقتی واقع می‌شود، بدانیم.اتّفاقات گذشته را برای دادگاه بیان کنیدو معنی آن را به ما بگویید.
23. حوادث آینده را به ما بگویید،آنگاه خواهیم دانست که شما خدایان هستید!باعث امر خیری شوید، یا بلایی نازل کنید،ما را بترسانید و متحیّر کنید.
24. شما چیزی نیستید و کارتان هم پوچ است،و آنها که شما را می‌پرستند، آدمهای ذلیلی هستند.
25. «کسی را از مشرق برگزیده‌ام،تا از شمال حمله کند.او حکمرانان را مثل گِل لگدمال،و همچون کوزه‌گری آنها را مانند گِل پایمال می‌کند.
26. کدام‌یک از شما، این را پیش بینی کرده بود،تا ما می‌توانستیم بگوییم که حقّ با شما بود؟هیچ‌یک از شما حتّی یک کلمه دربارهٔ آن چیزی نگفت،و هیچ‌کس چیزی از شما نشنید.
27. من، خداوند، برای اولین بار این خبر را به صهیون دادم،من قاصدی به اورشلیم فرستادم تا بگوید،'قوم شما می‌آیند، آنها به وطن خودشان برمی‌گردند.'
28. وقتی به جمع خدایان نگاه کردم،هیچ‌کدام چیزی برای گفتن نداشتند،و هیچ‌یک نتوانستند به سؤالات من جواب بدهند.