12. با غم و اندوه بر سینهٔ خود بزنید، چون مزارع حاصلخیز و تاکستانها از بین رفتهاند،
13. و بوتههای خار و خلنگ در زمین قوم من روییدهاند. برای خانوادههایی که خوشحال بودند و برای شهری که روزی زنده و پر تحرّک بود گریه کنید.
14. حتّی کاخ سلطنتی متروک و پایتخت کاملاً از جمعیّت خالی خواهد شد. ساختمانها و قلعههایی که آن را حفاظت میکرد، برای همیشه ویران شدهاند. گورخرها در آن پرسه میزنند و گوسفندان در آن میچرند.
15. امّا خدا یک بار دیگر روح خود را خواهد فرستاد. زمین بایر حاصلخیز میشود و مزارع، محصول فراوان خواهند داد.
16. راستی و عدالت در تمام این سرزمین حاکم خواهد بود.
17. چون همه، آنچه را که راست و درست است انجام میدهند. صلح و امنیّت دایمی برقرار خواهد بود.
18. قوم خداوند از تمام نگرانیها در امان و خانههایشان در صلح و امنیّت خواهد بود،
19. هرچند تگرگ خواهد بارید و خانههایشان را خراب خواهد کرد.
20. خوشا به حالشان، چون همه آب فراوان برای کِشت محصولات و چراگاههای امن برای رمه و الاغهای خود خواهند داشت.