6. زمانی خواهد آمد که اعضای یک خاندان کسی را از بین خود انتخاب میکنند و به او خواهند گفت: «تو اقلاً چیزی برای پوشیدن داری، بیا و در این روزهای سخت، رهبری ما را به عهده گیر.»
7. امّا او در پاسخ میگوید، «نه من نمیتوانم به شما کمک کنم. من هم خوراک و پوشاکی ندارم. مرا برای رهبری خود انتخاب نکنید.»
8. آری، اورشلیم محکوم به ویرانی است و یهودا در حال فرو ریختن است، هرچه آنها میگویند و هرچه میکنند برضد خداوند است، آنها آشکارا به خود خدا توهین میکنند.
9. تعصّب آنها گواهی است برضد خودشان. آنها مانند مردم سدوم آشکارا گناه میکنند؛ آنها محکوم شدهاند و مقصّر خودشان میباشند.
10. خوشا به حال نیکوکاران، چون همهچیز بروفق مرادشان خواهد بود. آنها از ثمرهٔ کارهای خود خشنود خواهند شد.
11. امّا شریران مکافات خواهند شد و آنچه آنها به دیگران کردند همان بر سرشان خواهد آمد.