15. ای خداوند، تو باعث رشد ملّت ما بوده‌ای،و سرزمین ما را از هر سو وسعت داده‌ایو به این وسیله تو جلال یافته‌ای.
16. ای خداوند تو قوم خود را مجازات کردیو آنها در حالت پریشانی به حضور تو دعا کردند.
17. تو، ای خداوند، ما را مجبور کردی،مثل زنِ در حال زایمان، از درد فریاد برآوریم.
18. ما در درد و رنج بودیم،ولی چیزی به دنیا نیاوردیمپیروزی‌ای برای کشورمان نصیب ما نشد،و توفیقی نداشته‌ایم.
19. کسانی‌که از قوم ما مرده‌اند دوباره زنده خواهند شد،و بدنهای بی‌جان آنها جان تازه خواهند یافت.تمام آنها که در قبرهای خود خوابیده‌اندبیدار شده و با شادی خواهند سرایید.همان‌طور که شبنم‌های درخشان،زمین را شاداب می‌کند، همان‌طور خداوند امید تازه‌ای به آنها که سالهای پیش مرده‌اند، خواهد داد.
20. ای قوم من، به خانه‌های خود بروید و درها را پشت سر خود ببندید. خود را برای زمانی کوتاه پنهان کنید تا خشم خدا فروکش کند.
21. خداوند از جایگاه آسمانی خود می‌‌آید تا مردم دنیا را به‌خاطر گناهانشان مجازات کند. قتلهایی که به طور مخفی روی زمین مرتکب شده بودند، آشکار خواهد شد و زمین دیگر کشته‌شدگان را پنهان نخواهد کرد.