1. ای خداوند، تو خدای من هستی.تو را جلال می‌دهم و حمد و ستایش می‌کنم.تو کارهای شگفت‌انگیزی کرده‌ای.تو با وفاداری آنچه را از ابتدا می‌خواستی،با اطمینان به انجام رسانیدی.
2. تو شهرها را به ویرانه‌ای تبدیلو بُرج و باروهای آنها را خراب کردی.کاخهایی که دشمنان ما ساخته بودند،برای همیشه از بین رفته‌‌اند.
3. مردم کشورهای نیرومند تو را حمد خواهند گفتو شهرهای مردمان ظالم از تو خواهند ترسید.
4. فقیران و بیچارگان به تو پناه آورده‌اندو در روزگار سخت در امان بوده‌اند.به آنها در برابر توفانها پناهگاه،و در برابر گرمای سوزان سایبان دادی.مردان ظالم مثل کولاک زمستانی
5. و مثل قحطی در سرزمین خشک حمله می‌کنند.امّا تو ای خداوند، دشمنان ما را ساکت کردی،و فریاد مردان ظالم را خاموش نمودی،همان‌طور که ابرها به یک روز گرم، سردی می‌بخشند.
6. در اینجا، در کوه صهیون، خداوند متعال ضیافتی برای همهٔ ملّتهای جهان آماده می‌کند؛ ضیافتی با بهترین غذاها و بهترین شرابها.
7. او ناگهان ابر غمی را که بر فراز شهرهای همهٔ ملّتها بود، کنار می‌زند.
8. خداوند قادر متعال، مرگ را برای همیشه از بین خواهد برد! او اشکها را از چشم همه پاک می‌کند و شرمی را که قومش در سراسر دنیا متحمّل شدند، از بین خواهد برد. خداوند خودش چنین گفته است.
9. وقتی این چیزها واقع شود، همه خواهند گفت: «او خدای ماست! ما به او اعتماد داریم و او ما را نجات داده است. او خداوند است! ما به او ایمان داریم، و اکنون شاد و خوشحال هستیم چون او ما را نجات داده است.»
10. خداوند کوه صهیون را محافظت خواهد کرد، امّا مردم موآب مثل کاهی در سرگین حیوانات، زیر پای دیگران پایمال خواهند شد.
11. آنها دستهای خود را دراز می‌کنند، گویی می‌خواهند شنا کنند، امّا خدا آنها را سرافکنده خواهد کرد و دستهایشان بی‌مقاومت به زیر آب فرو می‌روند.