21. فرمانروای خودشان از میان همین قومو شاهزادهٔ آنها از میان مردم خودشان برخواهد خاست.وقتی او را به حضور بخوانم حاضر می‌شود،چون کسی جرأت نمی‌کند بدون دعوت نزد من آید.
22. آنها قوم من و من خدای آنها خواهم بود.من، خداوند چنین گفته‌ام.
23. خشم، مانند توفان و تندبادی است که در بالای سر شریران می‌خروشد.
24. این توفان آرام نخواهد شد تا آنچه منظور نظر اوست انجام شود. در آیندهٔ نزدیک، قوم من این را به طور واضح درک خواهند کرد.