29. کار ویران‌سازی را از شهر خودم شروع خواهم کرد. آیا آنها فکر می‌کنند می‌توانند از مجازات بگریزند؟ نه، آنها مجازات خواهند شد. چون من تمام مردم روی زمین را در این جنگ گرفتار خواهم ساخت. من، خداوند متعال چنین گفته‌ام.
30. «ای ارمیا، تو باید هرچه را من گفته‌ام اعلام کنی. تو باید به این مردم بگویی،'خداوند از آسمان می‌خروشد،و از مکان مقدّس و متعال خود مثل رعد می‌غرّد.او برضد قوم خود بانگ برمی‌آورد،او همانند مردی که انگور را می‌افشرد فریاد می‌زندو تمام مردم روی زمین فریاد او را خواهند شنید.
31. و طنین صدای او تا دورترین نقاط دنیا شنیده خواهد شد.خداوند علیه تمام ملّتها اقامه دعوی کرده است.او تمام مردم را به محاکمه می‌کشدو شریران را محکوم به مرگ خواهد کرد.خداوند سخن گفته است.'»
32. خداوند متعال می‌گوید که ملّتها یکی پس از دیگری گرفتار مصیبت و بلا خواهند شد و توفان در دورترین نقاط جهان در حال شکل گرفتن است.
33. در آن روز اجساد کسانی‌که به وسیلهٔ خداوند کشته شده‌اند، در سرتاسر دنیا پراکنده خواهد بود. کسی برای آنها ماتم نمی‌گیرد و کسی آنها را برای دفن کردن نمی‌برد. آنها مثل انبوهی از کُود بر روی زمین انباشته می‌شوند.
34. شما، ای رهبران وای شبانان قوم فریاد بزنید، با صدای بلند فریاد بزنید! ماتم بگیرید و در خاکستر بغلطید. روز کشتار شما فرا رسیده و شما مثل گوسفند فربه، به دست قصّاب خواهید افتاد.
35. راهی برای فرار شما وجود نخواهد داشت.
36. شما در غم و غصّه هستید و گریه و زاری می‌کنید، چون خداوند در خشم خودش ملّت شما را نابود کرده و سرزمین آرام شما را ویران ساخته است.